Denk je dat je de basis van de verdiepingscursus wel kent en het daardoor saai vindt?

Groepsfoto van het team trainers bij De Baak

Groepsfoto van het team trainers bij De Baak

Vroeger heb ik regelmatig meegemaakt bij het geven van leiderschapstrainingen bij De Baak dat er iemand even ‘afhaakt’, omdat er herhaald wordt. Tenminste dat denkt hij. Vaak vragen ze dan of het niet mogelijk is de groep te splitsen in een ‘gevorderde’ en een beginnersgroep, omdat hij het al weet. Ik verbaas mij hier eigenlijk altijd over, want ondanks dat verschillende studies heb gedaan, waarvan ik vaak al de theorie ervan kende, dan was ik nog steeds geboeid in hoe een ander dit uitlegde en waarin ik nog verder kon leren.

Als ik zo’n vraag van iemand krijg, dan voel ik hier denkend over na, want verschillende dingen kunnen een rol spelen. En dit past misschien wel bij jou?

 

 

  • Hoe communiceer je nou met elkaar in het 'echt'?

    Hoe communiceer je nou met elkaar in het ‘echt’?

    Het kan zijn: het geval ‘been there, done that’. Bij De Baak hoorde ik dat weleens. Zodra er een stuk theorie langskomt, dan hoorde ik dat hij het wel ‘kent’ en werd er geïnsinueerd dat hij het daardoor ook ‘kan’. Daar gaan de meeste managers de fout in, omdat ze denken dat ze het geheel van de theorie kennen en dat ze daarmee klaar zijn. Maar in een training wordt er ook geoefend. Daar werd duidelijk dat hij de theorie misschien wel een beetje in zijn hoofd had, maar wat hij deed was toch echt totaal anders. Daar waar eigenlijk de meeste weerstand in was. In de evaluaties bleek ook altijd dat juist in het oefenen het meest waardevolle van de training was.

 

  • Het kan zijn dat je vindt dat je telkens dezelfde uitleg hoort over de basis van de cursus. Dan ben je niet bezig om naar alle verdiepingsvragen te luisteren die er gesteld worden, maar zoek je een stuk theorie wat je als kapstok kunt gebruiken voor wat er verteld wordt en het daarna denkt te weten en afdwaalt. Maar dan ga je niet een level hoger door de individuele verdiepingsvragen in je op te nemen, maar juist nu bij de basis blijven hangen.

 

  • Paracetamolletje oplossen in de thee en je hoofdpijn is over, maar de oorzaak ook?

    Paracetamolletje oplossen in de thee en je hoofdpijn is over, maar de oorzaak ook?

    Het kan ook zijn dat je het idee hebt dat je er niets aan hebt als een ander zijn individuele gezondheidsvraag stelt. Dat je denkt dat je hier niets aan hebt, omdat jij niet hetzelfde probleem hebt. Dan denk je nog steeds in de manier van ‘de dokter moet het voor mij oplossen’ en de rest boeit me niet, want het gaat niet over mij. Als je nog steeds in dit stramien denkt, van een ‘geestelijk’ pilletje die het voor mij oplost, dan leer je niks. Kun je de herhalingen blijven horen, maar dat is dan tot waar je waarneemt en niet verder. Als je beseft dat je kunt leren van de problemen die de anderen aandragen, dan kun je jezelf op geestelijk niveau verder ontwikkelen en kom je dichter bij je eigen oorzaken waarom je tegen je eigen problemen aanloopt.

 

  • Deze verdiepingsbijeenkomsten zijn geen voor-opgemaakte cursussen die alleen zo kunnen gaan, zoals het van tevoren bedacht is. Hier kan iedereen ter plekke zijn vraag over zijn eigen gezondheid stellen en wordt ernaar gekeken vanuit reguliere gezondheidszorg, antroposofische gezondheidszorg, Germaanse gezondheidszorg en contact met gidsen vanuit de geestelijke wereld.

 

Dus dat je de basis van deze vier uitgangspunten hoort, is logisch want het draait allemaal om het neutraal objectief observeren, zodat je leert hoe problemen op geestelijk niveau werken en van daaruit leert om deze op te lossen. Als je dit niet doorhebt, dan ga je inderdaad telkens dezelfde basis horen, maar niet internaliseren.

 

  • Denk je nou echt dat je begrijpt wat er gezegd wordt?

    Denk je nou echt dat je begrijpt wat er gezegd wordt?

    Omdat onze manier van denken in deze tijd steeds abstracter is geworden, dan denken we vaak dat we de theorie kennen. Dit is heel normaal gedrag, want ons denken is nu eenmaal intellectueel geworden. De moeilijkheid ligt er dan ook in om de theorie te gaan doorleven en dat gebeurt juist in een verdiepingsbijeenkomst. Stuit je weer tegen de theorie aan, dan vraag ik je, kun je deze theorie met verschillende voorbeelden uitleggen aan een ander?

 

  • Als je herhalingen saai vindt, dan kan dit te maken hebben met dat je hoogbegaafd bent. Sommige mensen willen zich hierin heel graag aangesproken voelen, maar het tegendeel is vaak waar: het is niet fijn om hoogbegaafd te zijn, want die heeft snel het gevoel dat hij zich verveelt als hij telkens dezelfde uitleg hoort. Wat me opvalt bij veel hoogbegaafde mensen is dat ze daarom ook snel oordelen en zich daardoor afsluiten. Dit is een van de grootste valkuilen van hoogbegaafde mensen: denken dat je het wel weet en dan stopt omdat het saai is. Daag jezelf uit om juist bij je eigen verdieping te komen.

 

  • Het argument dat ik nu ga zeggen is heel logisch: zolang je niet consequent bent in het komen, dan wordt er net wat meer uitgelegd. Kom je iedere keer en iedereen doet dit, dan komen er wel vragen op een iets ander level. Zo werkt het. Maar de eerste stap is consequent blijven komen en deelnemen.

 

Dus daag jezelf uit door te luisteren en te zoeken of je het echt wel helemaal weet. Juist door het snelle oordelen, je alleen te pinnen op de theorie, maak je fouten die niet nodig zijn en daag jezelf uit om echt te ontwikkelen.

 

Hartegroet,

 

 

 

 

 

Reageer op dit artikel

Een totaal andere kijk op gezondheid

In deze tijd, anno 2022, leven we in een wereld waar wetenschap als het belangrijkste wordt beschouwd als het gaat om gezondheid, maar dat klopt niet. Zij vertellen wat waar is, omdat er onderzoek naar is gedaan. Wat er niet bij verteld wordt is waar de subsidie hiervan vandaan komt en daarmee de uitkomst voorspelbaar is.

Tevens komen via nieuwsrubrieken op tv, via internet, inclusief social media berichten binnen die aangeven hoe wij moeten denken. Dat is wel zo prettig, want dan hoeven wij ons daar niet druk over te maken.

Daar tegenover staat dat wanneer mensen zelf niet meer waarnemen, voelen en nadenken, dat daar juist onwetendheid en daardoor angst overheerst.

Er zijn veel maatschappelijke overtuigingen die niet kloppen en die we al jaren lang ‘geloven’. Zoals een verkoudheid, dat deze in de lucht hangt en daardoor besmettelijk is voor andere mensen. Tegenwoordig moeten we geloven dat we een fysiek lichaam hebben dat slecht geneest. Terwijl ons lichaam een van de vele bijzondere wonderen zijn in de wereld. Ons lichaam is er altijd op gericht om onszelf te genezen. En nog geen vijftien jaar geleden werd nog het woord ‘ziel’ gebruikt. Dit is nu verbannen uit de huidige gezondheidszorg.

Bij Centrum voor GeneesKunst ga je een paradigmashift ervaren wat betreft gezondheid, ontwikkeling en je hele mensbeeld. 

Wij mensen zijn verbonden met elkaar vanuit onze geest en communiceren vaak met elkaar vanuit onze ziel. We zijn dus meer dan een lichaam. We hebben een ziel en dat is niets anders dan dat wij voelen, denken en van waaruit wij reageren, omdat we iets in de wereld willen neerzetten. Dit alles wordt niet benoemd in de reguliere wetenschap, maar is er wel.

Na jarenlang gewerkt te hebben in zowel reguliere gezondheidszorg als ‘alternatieve’ gezondheidszorg, begrijp ik eindelijk hoe belangrijk het is om het geheel te zien. Dat wij verbonden zijn met onze lichaam, ziel en geest met de rest van wereld. Alleen door verder te kijken dan hoe een lichaam werkt, ga je ‘zogenaamde’ ziektes overwinnen en genezen.

Met alleen de wetenschappelijke benadering komt je er niet. Met alleen de spirituele benadering kom je er ook niet. Juist de verbinding tussen wetenschap en spiritualiteit zorgt ervoor dat wij mensen in onze hele wereldontwikkeling betreffende gezondheid een stap verder komen. Antroposofische geesteswetenschap zorgt voor deze verbinding.

Centrum voor GeneesKunst zorgt ervoor dat mensen zichzelf, hun lichaam en gezondheid leren kennen op alle niveaus. Vanuit antroposofische geesteswetenschap krijg je je eigen leven en gezondheid weer op de rit. Zodat je hiermee je leven stabieler wordt, energieker en dat je in je leven jezelf volledig kunt wijden aan wat jij hier moet doen. Zodat je met deze ontwikkeling eindelijk wat kunt neerzetten en dit kunt overgedragen aan de volgende generatie.

Reageer op dit artikel

Hoe kom je eruit als je door angst bevangen wordt?

Fascinerend vind ik het hoe iemand zijn eigen gedachten ervaart. Zijn het gedachten die steeds maar herhaald worden? Versterken de gedachten het negatieve en het uitzichtloze? Of zorgen de gedachten er ook voor dat ruimte schept en oplossingen geeft? Wekken je gedachten angst op? Of zorgen ze er juist voor dat het afneemt?

 

Wat zijn jouw gedachten als je angstig bent? Wanneer voelde je angst voor het eerst? Was er een aanleiding? Neemt de angst je nog steeds helemaal in beslag waardoor het je niet lukt om eruit te komen?

 

Wat is angst?

Door het coronavirus kun je goed zien hoe angst eruitziet. Er werd over bijna niets anders meer gesproken. Ieder onderwerp in gesprek werd er onbewust naartoe gedraaid. Zoals je misschien merkte bij jezelf, word bij angst het denken onvrij, doordat het steeds maar dezelfde gedachten zijn. Het gevoel van angst speelt de hoofdrol en gaat alle andere gevoelens in de weg liggen. Er is geen ruimte meer voor iets anders. Het verlamt je om nog iets te doen, omdat al je zekerheid is verdwenen. Je weet niet meer waar je goed aan doet als je naar buiten gaat, want angst was overal en in alles en iedereen.

 

Verschillende soorten angst

Misschien heb je gemerkt dat de een bang is dat hij zelf het virus krijgt, de ander weer dat hij een ander niet wilt besmetten. Je wilt het immers niet op je geweten hebben dat jij de oorzaak bent van de dood van de ander. Tenminste, zo meld de reclame…. Weer andere mensen zijn bang om buitengesloten te worden, omdat die totaal niet achter de mening van RIVM en de besluiten van de regering staat. Ook speelt de angst voor het verlies van je werk of faillissement een grote rol en angst voor de toekomst met de ‘nieuwe werkelijkheid’, wat dat ook wezen mag.

 

Angst zorgt voor lichamelijke kwaaltjes en ander gedrag

Angst manifesteert zich in je lichaam. De een krijgt spanningen tussen de schouders, de ander krijgt er hoofdpijn van, slecht slapen, enzovoorts. Het hamsteren van wc-papier en voedsel was in de eerste lockdown overduidelijk ander gedrag dan normaal. Maar ook het schoonmaken van je huis, omdat je daar controle op hebt, zijn veel mensen gaan doen. Sommige mensen isoleren zichzelf en stoppen ineens met contact met vrienden en familie. Ook kunnen gevoelens van eenzaamheid, neerslachtigheid de boventoon gaan voeren en kan er een depressie bij komen.

 

Wat kan ik voor je doen?

Ik begeleid mensen om met hun angst om te gaan. Door gesprek en eventueel kunstzinnige opdrachten laat ik je weer de verbinding met jezelf en je omgeving maken. Via oefeningen kan ik laten zien hoe je je voelt als je midden in de angst zit. Ik laat je vervolgens een tegenbeweging ervaren, zodat je wat steun krijgt en beetje bij beetje weer het zelfvertrouwen voelt. Dat geeft zekerheid, zodat je je weer veilig voelt. Op deze manier krijg je weer grip op je leven en kun je weer in balans komen met jezelf en weer contact maken met je omgeving.

 

Nieuwsgierig hoe dit werkt? Kom gerust een keer langs.

 

Hartegroet,

 

 

 

 

 

Reageer op dit artikel

Vriendschap, een beproeving van je eigenwaarde?

Titel schilderij ‘vriendschap’, gemaakt door M. Giesberger rond het millenium.

 

Wanneer ervaar jij vriendschap?

In vriendschap vind ik het juist fijn dat iemand je begrijpt, dat er naar je geluisterd wordt, dat je je kwetsbaar durft op te stellen, omdat je weet dat de ander je waardeert. Dat de ander volledig eerlijk naar je is en je ook durft te vertellen wanneer je raar denkt of iets doet wat volgens de ander niet klopt.

 

Het is het ervaren in wie je bent, erkenning voor je bestaan en dat je ertoe doet met jouw leven op deze aarde. En je waardeert in wie jij werkelijk bent, niet in hoe jij je voordoet.

 

Net als jij dat hebt voor de ander en met warmte, genegenheid en liefde er bent voor de ander.

 

Het plezier straalt er van deze twee dames af.

Toen ik mid-twintig was, scheurde ik in mijn auto ‘stad en land’ door naar al mijn vrienden. Dan had ik goede gesprekken die gingen over het leven en dat vond ik waardevol en ging ik altijd met een intens tevreden gevoel naar huis.

 

Na mijn dertigste kregen veel vrienden kinderen en was er wel contact, maar minder spontaan. Ik reed nog steeds naar iedereen toe, maar werd het ineens pijnlijk stil als ik vrienden uitnodigde. Ik besefte me dat ik voor vriendschappen vaak meer moeite deed dan ik terugkreeg. Met een druk gezin, moet je wel efficiënt met je tijd omgaan. Dat begreep ik ook wel. Waren onze levens te verschillend? Ik was kennelijk niet de moeite waard om langs te komen, om tijd voor te nemen. Met die ‘vrienden’ stopte ik en het heeft me sindsdien een hoop benzine, tijd en energie bespaard.

 

Vriendschap kan alleen als het van twee kanten komt. Als dat niet gaat, dan houdt het op.

 

Vriendschap heeft ook te maken met verwachtingen. Wat verwacht jij van de ander? Dat die iedere dag belt, iedere week langskomt? Of maakt dat niet uit, zolang het contact intens is als je elkaar ziet? Soms in vriendschappen had ik gehoopt dat de gesprekken dieper gingen, maar eigenlijk nooit gebeurde. Of de ander wel de diepte inging over wat haar zelf bezighield, maar bar weinig naar mij vroeg.

 

Vriendschap is er pas als de intensiteit ervan van gelijke aard is.

 

Vriendschap moet in ieder geval niet zijn dat je je een tweederangsburger voelt. Ik merkte bijvoorbeeld in gesprek met een vriendin, dat ze wel praat over uitjes met andere vriendinnen, terwijl ze voor mij zelden tijd had. Ik voelde een knoop in mijn maag. Ik had die vriendin willen zijn, maar ik was het niet. Dat gaf een enorme knauw in mijn zelfwaardering. Hoe vaker zoiets gebeurd, hoe minderwaardiger je jezelf kan gaan voelen. Ook al had ik het eens aangekaart bij haar, en zij dit ontkende, haar gedrag bleef hetzelfde. Ik stopte met initiatief nemen en sindsdien niets meer terug gehoord. Dat maakte mij in het begin verdrietig, maar nu ben ik er blij om en is er een last van me afgevallen.

 

Wanneer het contact niet lekker loopt, of niet gelijkwaardig is, je verschillende verwachtingen hebt, of je tijdens het contact als een derderangs vriend(in) voelt, dan kun je het beter loslaten.

 

Maar goed, dit kun je misschien rationeel wel bevatten, maar gevoelsmatig ligt dit heel anders. Het kan je zelfbeeld flink beïnvloeden, want je wordt als waardevol mens niet erkend. Wanneer het contact veel te veel energie kost, je onbegrepen voelt en er niet blij van wordt, dan is het echt tijd te stoppen met jezelf nog langer te kwellen.

Jij bent het namelijk waard om vrienden te hebben die je zien zoals je bent in je goede kanten en in je minder goede kanten en je nog steeds leuk vinden en van je houden.

 

Door los te laten, kies je voor jezelf. Koester jezelf. Dat geeft weer ruimte waardoor je open kan staan voor nieuwe oprechte ontmoetingen en wie weet, zelfs nieuwe vriendschappen. Kom op, je bent het waard. Echt waar. Hiermee zorg je goed voor jezelf.

 

Hartegroet,

 

 

 

 

Reageer op dit artikel

Dit is de GeneesKunst van de Toekomst

Dit lijkt een overdreven uitspraak. Sterker nog, voor mij is het juist iets ouds waar wij van zijn weggegaan. Het was na de renaissence nodig om wetenschappelijke geneeskunde te ontwikkelen. Maar niet om alles op een wetenschappelijke weegschaal te wegen en hiermee de rest af te keuren. Wetenschappelijke geneeskunde is een zienswijze, terwijl dit maar een fractie is van wat er gaande is. Het is je misschien opgevallen dat het op dit moment een blinde strijd is met de officiële medische wetenschap om vanuit andere gezichtspunten te kijken en bespreken.

Ik schrijf dit niet om je een partij te laten kiezen om voor het een of het ander. Sterker nog, vanuit antroposofische geesteswetenschap is het belangrijk dat je onbevangen en objectief blijft waarnemen. Vanuit de medische wetenschap zijn er talloze ontwikkelingen die bewonderenswaardig zijn en mensen helpen. De andere kant is wel dat men in de wetenschappelijke geneeskunde veel fysieke problemen niet de oorzaak van kan vinden. Ze zijn vooral bezig om alles wat ze waarnemen in hun methodes te passen en van daaruit conclusies te trekken. Vaak zijn het gekleurde meningen aan hun kennis over de feitelijke inzichten en ontdekkingen. Die zijn vaak weinig bevredigend, omdat het niet de oorzaak ziet en dat aanpakt.

Jarenlang heb ik als kunstzinnig therapeut in reguliere gezondheidszorg instellingen gewerkt en mijn rapportage over patiënten plichtsgetrouw geschreven. Ik heb altijd mijn best gedaan om mijn achtergrond vanuit de geesteswetenschap zo goed mogelijk naar de wetenschappelijke geneeskunde te omschrijven. Nooit is hierover één vraag gesteld van collega’s.

Het is nu tijd om het om het geheel te laten zien. Daarmee bedoel ik om te schrijven hoe wetenschappelijke geneeskunde past binnen de antroposofische geesteswetenschap. Evenals hoe de biologische wetten hierin passen. Evenals hoe kunst helend werkt op de mens. Hoe raar dat voor de meeste mensen misschien klinkt. Wij zijn immers zo gewend dat het enkel gebruikt wordt als hobby, voor kinderen of iets wat in het museum hangt. Ook dit zal ik komende tijd uitleggen. Want het is tijd voor een nieuwe kijk op wat je ziet.

 

Laat je verrassen en Don’t say “NO”, but just say “O?”. Want ziektes kun je alleen helemaal oplossen als je vanuit antroposofische geesteswetenschap werkt en alle gezichtspunten erbij pakt; van de reguliere wetenschappelijke geneeskunde, biologische wetten en kunstzinnig werken.

 

 

Reageer op dit artikel